چندی پیش گفته شده بود که دانشمندان قصد دارند در آینده نزدیک، به رباتها حس لامسه ببخشند. حال پژوهشگران با انجام تحقیقاتی جدید به دنبال این هستند که بتوانند مکانیزم درد انسان را در سیستم های رباتها شبیه سازی کنند. با این وجود سوال اساسی اینجاست که چرا باید دانشمندان سعی کنند که الگوریتم آزار دهنده‌ی برای حس کردن درد برای ربات ها طراحی کنند.

یک ربات که زیر نظر آمازون کار می‌کند به اشتباه یک قوطی که درون آن دافع خرس قرار داده شده بود را باز کرد و باعث شد ۲۴ نفر از کارمندان انبار راهی بیمارستان شوند. حال یکی از آن‌ها وخیم گزارش شده است و ۳۰ نفر دیگر به صورت سرپایی در محل مداوا شدند. این انبار آمازون در نیوجرسی بیش از ۳ هزار کارمند دارد. تحقیقات ابتدایی نشان می‌داد که یک قوطی دافع خرس -که برای فراری دادن خرس‌های وحشی استفاده می‌شود و به صورت اسپری تولید می‌گردد- از یکی از طبقه‌ها به زمین افتاد.

محققان دانشگاه استنفورد آمریکا موفق شده‌اند که رباتی توسعه دهند که می‌تواند حس لامسه را به نوعی برای ربات‌ها شبیه سازی کند. بدین ترتیب ربات‌خا می توانند تیزی یا نرمی اشیا را متوجه شوند و بتوانند بدون آنکه آسیبی به چیز‌های حساس بزنند، آنها را جابجا کنند. این دانشگاه ویدیوی هم از دستکش جدیدش منتشر کرده که طی آن سیستم یاد شده می‌تواند یک توپ پینگ پونگ را بدون آنکه بشکند، جابجا کند.

یک تیم تحقیقاتی چند ملیتی موفق شدند رباتی در ابعاد نانو ایجاد کنند که می‌تواند با سوراخ کردن چشم و بدون آسیب رساندن به این عضو مهم، وارد لایه‌ی های زیرین آن شود. این ربات که به شکل یک پروانه ساخته شده است، تنها ۵۰۰ نانومتر عرض دارد و از پوشش غیر چسبنده تشکیل شده است. موضوعی که به آن کمک می‌کند به راحتی وارد لایه‌های عمیق چشم شود و در آن حرکت کند.

گزارش شده که سفارش شهروندان شهر کوچکی به نام میلتون کینز واقع در بریتانیا، از این پس با ربات به دستشان خواهد رسید. بدین ترتیب اولین سرویس تحویل کالای رباتیک با مقیاسی کامل در کشور انگلستان آغاز به کار کرده است. شرکتی به نام Starship Technologies سرویس تحویل بسته خودران شهر میلتون کینز را پایه گذاری و معرفی کرده است. این استارتاپ بریتانیایی در واقع اولین شرکتی است که جرات کرده چنین سیستمی را به مرحله اجرا برساند.

رباتی پیشرفته که با عنوان «Wall-E آب‌ها» از آن یاد می‌شود ممکن است به زودی یکی از کلیدی‌ترین روش‌ها برای پاکسازی اقیانوس‌ها باشد. این ربات که WasteShark یا «کوسه‌ی پسماند‌ها» نام گرفته یک پهپاد شناور در آب است که می‌تواند زباله‌های داخل آب را ببلعد. در حال حاضر از این ربات در شهر دبی استفاده می‌گردد. این ربات می‌تواند به مدت ۱۶ ساعت در آب شنا کند و به جمع آوری زباله‌ها تا حدود ۵۰۰ کیلوگرم بپردازد.

SMORES-EP رباتی چند بخشی است که در دانشگاه پنسیلوانیا طراحی شده و توسط محققان Penn و Cornell مورد استفاده قرار می‌گیرد. SMORES سر واژه عبارت «ربات ماژولار با قابلیت خود مونتاژ شدن برای تغییر شکل‌ حداکثری» است. دو حرف EP مربوط به آهنرباهای دائمی الکترومغناطیسی هستند که برای انجام اتصالات مورد استفاده قرار می‌گیرند. ماژول‌های به کار رفته در SMORES-EP از چهار درجه‌ی آزادی برخوردارند (به هم جور شدن، کج شدن و چرخ‌های چپ و راست).

در فضا، کسی صدای جیغ ابزار مکانیکی شما را نخواهد شنید، مگر این که در فضایی با فشار بالا باشید و مجموعه‌ای میکروفن‌ها در نزدیکی‌تان وجود داشته باشد. این‌ها شرایطی هستند که شرکت‌های «باش» و «آستروباتیک تکنولوژی» -شرکتی فضایی که قرار است به زودی ربات‌هایی را به فضا ارسال کند- سعی دارند در آن سنسوری تعبیه کنند که بتواند تنها با گوش دادن به روند کاری یک دستگاه مشکلات آن را تشخیص دهد.

اگر علاقمند به داشتن رباتی هستید که بتوانید همه‌ی جزئیات آن را تحت کنترل خود داشته باشید، شاید نیبل (Nybble) انتخاب مناسبی برایتان باشد. این پروژه Open Cat نام دارد (استفاده از این نام به خاطر منبع باز بودن این گربه است). قطعات این گربه با برش لیزری از هم جدا شده و هر کسی می‌تواند آن را سرهم بندی کند. این گربه‌ی رباتیک می‌تواند راه برود، بدود، یاد بگیرد و حتی به کیت رزپری پای متصل شود.

شرکت رباتیک ABB که در سوئیس استقرار دارد اخیرا اعلام کرده مبلغ ۱۵۰ میلیون دلار را برای ساخت یک کارخانه رباتیک پیشرفته در شانگهای صرف خواهد کرد و قرار است که در این کارخانه از ربات ها برای ساخت ربات ها استفاده گردد. این شرکت قرار است برای عملیاتی سازی پروژه خود از ربات های اصطلاحا تک-بازوی YuMi استفاده نماید که زمانی رهبری یک ارکستر زنده را بر عهده داشته و قبل از آن نیز برای مونتاژ قطعات کوچک به کار رفته است.